паспець​1, ✂; зак.

  1. гл. спець.

  2. Стаць гатовым, прыгатаваным (разм.).

    • Снеданне паспела (зварылася).
    • Глеба паспела (стала прыгоднай для чаго-н.).

|| незак. паспяваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)