Verbum

пазвешвацца, ✂; зак.

Звесіцца, нахіліцца, апусціцца — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

• Дзеці пазвешваліся з печы.

пазвешваць, ✂; зак.

Звесіць, нахіліць, апусціць усё, многае.

• П. галовы.

пазвіваць, ✂; зак.

1. Скручваючы, звіць усё, многае.

   • П. вяроўкі.

2. Зматаць усё, многае.

   • П. ніткі ў клубок.
   • П. пражу з матавіла.

3. Звіць, зляпіць (пра гнёзды).

   • Ластаўкі пазвівалі гнёзды пад страхой.

пазвісаць, ✂; зак.

Апусціцца, звіснуць уніз — пра ўсё, многае.

• Галіны пазвісалі над вадой.

пазводзіцца, ✂; зак.

Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх.

• Пазводзіліся ў нас танкарунныя авечкі.

пазводзіць, ✂; зак.

1. Звесці ўніз усіх, многіх.

   • П. дзяцей з ганка на двор.

2. Адвесці на другое месца ўсіх, многіх.

   • П. коней убок.

3. Пра сутаргу: раптоўна і балюча скараціць мышцы.

   • Сутарга пазводзіла ногі.

4. Звесці куды-н., злучыць, аб’яднаць у што-н. усіх, многіх.

   • П. палкі ў дывізію.

5. Знішчыць, перавесці ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

   • П. лясы.

6. перан., каго. Збіць з правільнага шляху ўсіх, многіх.

   • Гэта такія сябры пазводзілі хлопцаў.

пазвозіць, ✂; зак.

1. Звезці ў адно месца ўсё, многае.

   • П. снапы ў гумны.

2. Забраўшы, адвезці куды-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

   • П. каменне з палёў.

3. Везучы, перамясціць зверху ўніз усё, многае ці ўсіх, многіх.

   • П. дзяцей на санках.

4. Едучы, узяць з сабою ўсё, многае або ўсіх, многіх.

   • П. чужыя кнігі.

пазвязваць, ✂; зак.

1. Звязаць, змацаваць усё, многае.

   • П. вяроўкі.

2. Перавязаць, звязаць чым-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

   • П. рукі бандытам.

пазганяць, ✂; зак.

1. Сагнаць, прагнаць адкуль-н. усіх, многіх.

   • П. кароў з пасеваў.

2. Сагнаць з паверхні ўсё, многае.

   • Завея пазганяла снег з дарог.

3. Сагнаць, прымусіць сысціся ў адно месца ўсіх, многіх.

   • П. коней у табун.

пазгінацца, ✂; зак.

Сагнуцца — пра ўсіх, многіх.

• Людзі пазгіналіся ад сустрэчнага ветру.