Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

паарыштоўваць, ; зак.

Арыштаваць усіх, многіх.

  • Злачынцаў паарыштоўвалі.

пааскубаць, і пааскубваць, ; зак.

  1. Аскубваючы, ачысціць ад пер’я.

    • П. курэй.
  2. Абраўнаваць граблямі ўсё, многае.

    • П. вазы з саломай.

паасмальваць, ; зак.

  1. Асмаліць у многіх месцах, усё, многае або ўсіх, многіх.

    • П. бакі армяка.
    • П. вусы.
  2. Апаліць з усіх бакоў.

    • П. слупы.

паасмольваць, ; зак.

Прасмаліць, пакрыць смалой усё, многае.

  • П. лодкі.

паасобку, прысл.

  1. Па адным, не разам.

    • Гаварыць з кожным п.
  2. Асобна, разлучыўшыся.

    • Сем’і бацькі і сына жывуць п.

паасобны, (разм.).

  1. Які існуе, дзейнічае самастойна побач з іншымі.

    • Мелі поспех не толькі калектывы, але і паасобныя выканаўцы.
  2. Адзінкавы, рэдкі.

    • Апладзіравалі паасобныя гледачы.
  3. Ізаляваны ад іншых, не звязаны з іншымі.

    • Жыць у паасобным пакоі.

пааставацца, ; зак.

  1. Астацца дзе-н. — пра ўсіх, многіх або быць пакінутым дзе-н. — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

    • Жнеі пааставаліся ў полі да вечара.
    • На градах яшчэ пааставалася многа агародніны.
  2. Не перастаць быць якім-н., кім-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

    • Вокны пааставаліся адчыненымі.
  3. Захавацца, уцалець — пра ўсё, многае.

    • На падлозе пааставаліся сляды.
  4. Апынуцца ў якім-н. стане — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

    • Пасля вайны жанчыны пааставаліся ўдовамі.
  5. Апынуцца ззаду, збоку — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

    • Старыя ісці не паспявалі і пааставаліся ззаду.

паастрыгаць, ; зак.

Тое, што і паабстрыгаць.

паасушваць, ; зак.

Асушыць усё, многае.

  • П. балоты.

паатрасаць, ; зак.

Атрэсці ўсё або вялікую колькасць чаго-н.

  • П. усе яблыкі.