закругленне,
-
гл. закругліць. -
мн. -яў. Закругленая частка чаго-н. - На закругленні дарогі.
закругленне,
закруглены,
Які мае круглую форму, акруглы.
||
закругліцца,
Стаць круглым, закругленым.
||
||
закругліць,
Зрабіць круглым ці больш круглым.
||
||
закружыцца,
Пачаць кружыцца.
закружыць,
Пачаць кружыць.
Закружыць галаву каму (
закруціцца,
Завіцца (пра валасы).
Абматацца, абвіцца вакол чаго
Абматаць, абгарнуць сябе чым
Стаміцца, змучыцца ад розных клопатаў (
Пачаць круціцца.
||
закруціць1,
Круцячы, завіць, загнуць, заламаць або завязаць чым
Абматаць вакол чаго
Загарнуць у што
Круцячы, зашрубаваць, закрыць.
Закруціць галаву каму (
||
закруціць2,
Пачаць круціць.
закрыты,
Які мае дах, сценкі.
Не для ўсіх даступны.
Скрыты, унутраны (
Закрытае галасаванне — тайнае галасаванне.
Закрытае мора — мора, усе берагі якога належаць адной дзяржаве.
Закрытая навучальная ўстанова — навучальная ўстанова, у якой навучэнцы жывуць на поўным утрыманні.