закруціць1 дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Круцячы, завіць, загнуць, заламаць або завязаць чым-н.
- З. вусы.
- З. рукі.
-
Абматаць вакол чаго-н.
- З. хустку на галаву.
-
Загарнуць у што-н., абматаць чым-н.
- З. дзіця ў коўдру.
-
Круцячы, зашрубаваць, закрыць.
- З. гайку.
- З. кран.
- Закруціць галаву каму (размоўнае неадабральнае) — моцна захапіць, пазбавіўшы здольнасці цвяроза разважаць.
- З. галаву дзяўчыне.
|| незакончанае трыванне: закручваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)