Verbum

пазбіваць, ✂; зак.

1. Збіць, прымусіць адваліцца ўсё, многае.

   • П. яблыкі.

2. Паваліць, прымусіць упасці ўсіх, многіх; падстрэліўшы, прымусіць упасці ўсё, многае або ўсіх, многіх.

   • П. людзей з ног.
   • П. самалёты.

3. Рэзкім рухам зрушыць з пэўнага месца, адцясніць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх; збіць з дарогі, з правільнага напрамку ўсіх, многіх.

   • П. прыцэлы ў кулямётаў.
   • П. людзей з курсу.

4. Моцна пабіць, знявечыць пабоямі ўсіх, многіх.

5. Сапсаваць ударамі, зрабіць нягодным усё, многае; абадраць скуру, кару і пад. ў многіх месцах.

   • П. капыты.
   • П. калені.

6. Збіваючы, прымацаваць адно да другога ўсё, многае.

   • П. скрынкі цвікамі.

пазбірацца, ✂; зак.

Сабрацца ў адным месцы — пра ўсіх, многіх.

• Да вагона пазбіраліся людзі.

пазбіраць, ✂; зак.

1. Сабраць, сканцэнтраваць у адным месцы ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

   • П. людзей на сход.

2. Падабраць, падняць усё тое, што ўпала, рассыпалася і пад.; падабраўшы, скласці ў адно месца ўсё, многае.

   • П. рассыпаны гарох.
   • П. галлё ў кучы.

3. Скласці, саставіць з розных частак многа чаго-н.

   • П. станкі.

4. што і чаго. Збіраць што-н. на працягу якога-н. часу.

   • Пазбіраем яшчэ з гадзіну грыбы.

пазбягаць​¹, ✂; незак.

1. гл. пазбегнуць.

2. каго-чаго і з інф. Унікаць каго-, чаго-н., ухіляцца ад каго-, чаго-н.

   • П. знаёмых.
   • П. сустракацца з кім-н.

пазбягаць​², ✂; зак.

1. Збегчы, спусціцца ўніз — пра ўсіх, многіх.

   • Хлапчукі пазбягалі з лесвіцы.

2. Сцячы — пра ўсё, многае.

   • Вада пазбягала з палеткаў.

3. Збегчы, уцячы — пра ўсіх, многіх.

   • Ад спякоты каровы пазбягалі ў кусты.

пазвальваць, ✂; зак.

1. Зваліць, паваліць усіх, многіх ці ўсё, многае або спілаваць, ссячы ўсё, многае.

   • Вецер пазвальваў слупы.
   • П. сосны.

2. Скінуць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

   • Ты там не пазвальвай дзяцей з печы.

3. Неакуратна зваліць, скідаць усё, многае.

   • П. рэчы ў кучу.

пазвальняць, ✂; зак.

Звольніць усіх, многіх.

• П. з пасад.

пазванок, ✂, м.

Асобная косць (або храсток) пазваночніка.

• Шыйныя пазванкі.

|| прым. пазваночны, ✂.

• Пазваночныя жывёлы (вышэйшыя жывёлы, якія маюць касцявы або храстковы шкілет).

пазваночнік, ✂, м.

У чалавека і пазваночных жывёл: спінны хрыбет, які складаецца з шэрагу касцей (або храсткоў), што ідуць уздоўж спіны і ўтрымліваюць у сабе спінны мозг.

пазварочваць, ✂; зак.

1. без дапаўнення. Змяніць напрамак свайго руху — пра ўсіх, многіх.

   • Жанчыны пазварочвалі са сцежкі.

2. Накіраваць з якога-н. напрамку ў іншы бок усё, многае ці ўсіх, многіх.

   • П. машыны на прасёлачную дарогу.

3. Зрушыць з месца, скінуць усё, многае (разм.).

   • П. мяшкі з воза.

4. Звярнуць, збіць на бок усё, многае (разм.).

   • П. слупы.

5. Скідаць, зваліць разам усё, многае (разм.).

   • П. дровы ў кучу.