Verbum

паразяўляць, ✂; зак.

Разявіць (рот, пашчу) — пра ўсіх, многіх.

• П. раты.

параконны, ✂.

Запрэжаны парай коней.

• Параконная запрэжка.

параксізм, ✂, м. (кніжн.).

Моцны прыступ (хваробы, пачуцця).

• П. кашлю.
• П. адчаю.

|| прым. параксізмальны, ✂.

паралелаграм, ✂, м.

У матэматыцы: чатырохвугольнік, у якога бакі парамі паралельныя.

паралелепіпед, ✂, м.

У матэматыцы: прызма, асновай якой з’яўляецца паралелаграм.

паралелізм, ✂, м.

1. Роўная на ўсім працягу адлегласць адна ад адной ліній і плоскасцей.

   • П. ліній.

2. Нязменныя суадносіны дзвюх з’яў, двух дзеянняў, якія паўтараюцца, дубліруюцца.

   • П. у рабоце.

паралель, ✂, ж.

1. У матэматыцы: прамая, якая не перасякае другую прамую, што ляжыць з ёй у адной плоскасці.

   • Правесці п.

2. перан. Параўнанне, а таксама з’ява, якая можа параўноўвацца з іншай падобнай з’явай (кніжн.).

   • Правесці п. паміж чым-н.
   • Канкрэтнасць гістарычных паралелей.

3. Уяўная лінія перасячэння зямной паверхні плоскасцю, паралельнай плоскасці экватара.

   • Паралелі і мерыдыяны на геаграфічнай карце.

паралельны, ✂.

1. Які з’яўляецца паралеллю (у 1 знач.).

   • Паралельныя лініі.

2. перан. Такі ж, падобны, які адбываецца адначасова і побач з чым-н.

   • Паралельныя з’явы.

|| наз. паралельнасць, ✂.

паралізаваць, ✂; зак. і незак.

1. Давесці (-водзіць) да стану паралічу.

   • У яго паралізавала руку.

2. перан. Пазбавіць (-баўляць) здольнасці або магчымасці дзейнічаць.

   • Страх паралізаваў сілы.

паралітык, ✂, м. (разм.).

Хворы на параліч.

|| ж. паралітычка, ✂.

|| прым. паралітычны, ✂.