Verbum

паслугач, ✂, м. (пагард.).

Той, хто імкнецца выслужыцца перад кім-н., саўдзельнік у чым-н.

|| ж. паслугачка, ✂.

паслужлівы, ✂ (разм.).

Тое, што і услужлівы.

|| наз. паслужлівасць, ✂.

паслужны:

• паслужны спіс — дакумент з анкетнымі дадзенымі і звесткамі аб праходжанні службы.

паслужыць, ✂; зак.

1. гл. служыць.

2. Пабыць некаторы час, служачы дзе-н.

   • Паслужыў тры гады ў ваенна-марскім флоце.

паслухаць, ✂; зак.

1. гл. слухаць.

2. Правесці некаторы час, слухаючы.

   • П. лекцыю.
   • П. музыку.
   • Паслухайце, што я вам скажу.

паслухмяны, ✂.

Такі, які слухаецца, пакорны.

• П. хлопчык.

|| наз. паслухмянасць, ✂.

паслушнік, ✂, м.

Прыслужнік у манастыры, які рыхтуецца стаць манахам.

|| ж. паслушніца, ✂.

|| прым. паслушніцкі, ✂.

паслушэнства, ✂, н.

Беспярэчнае падпарадкаванне, пакорнасць.

• Трымаць дзяцей у паслушэнстве.

пасля, прысл.

1. прысл. Праз некаторы час, потым.

   • Гэта можна зрабіць п.

2. прыназ. Па заканчэнні, здзяйсненні чаго-н., адыходзе каго-н.

   • Сустрэнемся п. работы.
   • П. Новага года.
   • Як мне не крыўдзіцца на яго п. такіх слоў.
   • Спадчына п. бацькоў.

пасля..., прыстаўка.

Утварае прыметнікі са знач.: які адбываецца, надыходзіць пасля чаго-н., напр. пасляабедзенны, пасляродавы, пасляледавіковы.