паслушнік, , м.

Прыслужнік у манастыры, які рыхтуецца стаць манахам.

|| ж. паслушніца, .

|| прым. паслушніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)