Verbum

патыхаць, ✂; незак.

1. Слаба дзьмуць, веяць (пра вецер).

   • Ад ракі патыхала халадком (безас.).

2. чым. Моцна вылучаць які-н. пах.

   • Сасна патыхае жывіцай.

патэльня, ✂, ж.

Тое, што і скаварада.

патэнт, ✂, м.

1. Дакумент, у якім засведчана права вынаходніка на вынаходніцтва.

   • Атрымаць п. на што-н.

2. Пасведчанне на права займацца гандлем, промыслам і пад. (уст.).

|| прым. патэнтавы, ✂ і патэнтны, ✂.

патэнтаваць, ✂; зак. і незак.

Выдаць(-аваць) патэнт (у 1 знач.) на што-н.

• П. вынаходніцтва.

|| зак. запатэнтаваць, ✂.

патэнцыя, ✂, ж. (кніжн.).

Магчымасць, тое, што існуе ў скрытым выглядзе і можа праявіцца пры пэўных умовах.

патэнцыял, ✂, м.

1. Фізічная велічыня, што характарызуе сілавое поле ў дадзеным пункце (спец.).

2. перан. Ступень магутнасці ў якіх-н. адносінах, сукупнасць сродкаў, неабходных для чаго-н. (кніжн.).

   • Ваенны п. (рэсурсы для вядзення вайны).
   • Эканамічны п. краіны.

патэнцыяльны, ✂ (кніжн.).

Які існуе ў патэнцыі; магчымы.

• Патэнцыяльная энергія.
• Патэнцыяльныя сілы.

патэр, ✂, м.

Каталіцкі святар.

|| прым. патэрскі, ✂.

патэтыка, ✂, ж. (кніжн.).

Наяўнасць патэтычнага тону, патэтычнага элемента ў чым-н.

• Сказаць што-н. з патэтыкай.

патэтычны, ✂ (кніжн.).

Поўны пафасу, усхваляваны, страсны.

• П. стыль.
• Патэтычная прамова.

|| наз. патэтычнасць, ✂.