патыхаць, ; незак.

  1. Слаба дзьмуць, веяць (пра вецер).

    • Ад ракі патыхала халадком (безас.).
  2. чым. Моцна вылучаць які-н. пах.

    • Сасна патыхае жывіцай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)