Verbum

под, -а, М -дзе, мн. пады́, -о́ў, м.

Ніжняя паверхня ў печы, а таксама (у заводскіх печах) месца, дзе нагрэвам, абпалам або плаўленнем апрацоўваюцца вырабы.

|| прым. по́давы, -ая, -ае.

П. хлеб (спечаны на подзе).

по́даўна, прысл.

1. Даволі даўно.

Сонца п. зайшло.

2. Тым больш.

Калі я паспею, дык ты і п. паспееш.

по́дбегам, прысл.

Не вельмі хутка, трушком (пра бег чалавека).

Пусціцца п.

по́дбіўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бівак, ж.

Тое, што і падбіўка (у 2 знач.).

П. ў шапцы падралася.

по́дзвіг, -у, мн. -і, -аў, м.

Гераічны, самаадданы ўчынак.

Ваенны п.

Працоўны п.

по́дкалатка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Заправа з мукі і вады для некаторых відаў стравы.

|| прым. по́дкалатачны, -ая, -ае.

по́дкуп гл. падкупіць.

по́дласць, -і, ж.

1. гл. подлы.

2. Подлы ўчынак.

Зрабіць п.

по́длетак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м. (спец.).

Маладая птушка, якая толькі пачала вылятаць з гнязда.

по́длы, -ая, -ае.

Нізкі ў маральных адносінах, несумленны.

П. чалавек.

П. ўчынак.

|| наз. по́дласць, -і, ж.