пазна... (гл. позна...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «позна...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: пазнаспеласць, пазнаспелы.
палі... (гл. полі...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. замест «полі...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: палітэхнікум, паліглот, паліклініка.
паўна... (гл. поўна...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «поўна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: паўнагруды, паўналецце, паўнацелы.
по́бач.
1. прысл. Адзін каля аднаго.
Мужчыны ішлі п.
2. прыназ. з Р. Блізка каля каго-, чаго-н., поруч з кім-, чым-н.
Ісці п. воза.
◊
Побач з (са), прыназ. з Т —
1) зусім блізка ля каго-, чаго-н.
Наша хата стаіць п. са школай;
2) адначасова, разам з чым-н.
П. са складаннем слоўніка праводзілася манаграфічнае апісанне лексікі.
по́быт, -у, М -быце, м.
1. Тое, што і быт.
2. Знаходжанне, прабыванне дзе-н.
За кароткі п. у сталіцы пра многае даведаўся.
|| прым. по́бытавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
по́вад¹, -а, М -дзе, мн. павады́, -о́ў м.
Прывязаная да аброці вяроўка або рэмень, на якіх водзяць каня, радзей — цяля, карову.
На повадзе ў каго-н. быць (перан., неадабр.; дзейнічаць не самастойна, па ўказцы каго-н.).
|| прым. павадо́вы, -ая, -ае.
по́вад², -у, мн. по́вады, -аў, м.
Тое, што служыць асновай, зачэпкай для чаго-н.
Для жартаўніка і п. знойдзецца.
по́вар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяліст па прыгатаванні ежы.
Рэстаранны п.
|| ж. павары́ха, -і, ДМ -ры́се, мн. -і, -ры́х.
|| прым. по́варскі, -ая, -ае.
по́галас, -у, м. (разм.).
Погаласка, чуткі, розныя размовы.
Дайшоў і да мяне гэты п.