успамі́н, -у,
1. Узнаўленне ў думках таго, што захавалася ў памяці.
2.
успамі́н, -у,
1. Узнаўленне ў думках таго, што захавалася ў памяці.
2.
успаміна́ць
успамяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты;
Тое, што і успомніць.
||
успаро́цца, -пару́ся, -по́рашся, -по́рацца; -пары́ся;
1. на што. Тое, што і напароцца (у 1
2. Рана ўстаць, прачнуцца.
||
успаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты;
1. што. Распароўшы, адкрыць.
2. каго (што). Рана падняць, разбудзіць або ўзагнаць са свайго месца (
||
успа́сці, -паду́, -падзе́ш, -падзе́; -падзём, -падзяце́, -паду́ць; -па́ў, -па́ла; -падзі́;
1. на каго-што. Напасці з мэтай захопу, грабяжу, забойства
2. на каго (што). Накінуцца на каго
3. каго-што. Выпадкова трапіць, набрысці на каго-, што
4. (1 і 2
Успасці на думку каму (
||
успаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; успо́ўз, -паўзла́, -ло́; -зі́;
Паўзком узабрацца куды
||
успа́цца, -плю́ся, -пі́шся, -пі́цца; -пі́мся, -піце́ся, -пя́цца; -па́ўся, -па́лася; -пі́ся;
Моцна заснуць.
успе́ніцца
успе́ніць