Verbum

усма́глы, -ая, -ае.

1. Зняможаны ад смагі.

2. Перасохлы ад недахопу вільгаці.

Усмаглыя губы.

усма́гнуць, -ну, -неш, -не; усма́г, -гла; -ні́; зак.

1. Дайсці да знямогласці ад смагі.

Усмаг араты за дзень на полі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перасохнуць ад недахопу вільгаці.

Зямля ўсмагла, патрэскалася.

усма́жыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Смажачыся, згатавацца; добра прасмажыцца.

|| незак. усма́жвацца, -аецца.

усма́к, прысл. (разм.).

1. Са смакам, з апетытам.

У. пад’елі.

2. Да поўнага задавальнення.

Выспацца ў.

усмакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; зак., што.

Упадабаць (якую-н. страву).

У. смажаныя грыбы.

усмакта́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мо́кчацца; зак., у каго-што.

1. Упіўшыся, пачаць смактаць.

П’яўка ўсмакталася ў нагу.

2. Увабрацца, прасочваючыся.

Вада ўсмакталася ў зямлю.

3. Прысмактацца губамі (пра дзіця).

|| незак. усмо́ктвацца, -аецца.

усмакта́ць, -макчу́, -мо́кчаш, -мо́кча; -макчы́; -макта́ны; зак., што.

Увабраць у сябе, паглынуць; усмактаць.

Зямля ўсмактала вільгаць.

|| незак. усмо́ктваць, -аю, -аеш, -ае.

усмалі́ць¹, -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -ма́лены; зак., што (разм.).

Добра засмаліць што-н.

У. лодку.

усмалі́ць², -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -ма́лены; зак., чым і без дап. (разм.).

Моцна ўдарыць.

У. пугай.

Замоўкні, бо зараз усмалю!

усме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Міміка твару, губ, вачэй, якая паказвае схільнасць да смеху, выражае радасць, задаволенасць і пад.

Чыстая ў.

Вясёлая ў.

Хітрая ў.

|| памянш. усме́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.