Verbum

канферэ́нц-за́ла

(ням. Konferenzsaal)

зала для ўрачыстых сходаў, канферэнцый.

канфе́сія

(лац. confessio)

разнавіднасць якога-н. веравучэння ў спалучэнні з уласцівай яму абраднасцю; веравызнанне.

канфесіяна́льны

(лац. confessionalis)

звязаны з веравызнаннем.

канфеці́

(іт. confetti)

рознакаляровыя папяровыя кружочкі, якімі абсыпаюць адзін аднаго на балях, маскарадах, карнавалах.

канфігура́цыя

(лац. configuratio)

1) абрысы, форма чаго-н. (напр. к. воблакаў);

2) узаемнае размяшчэнне прадметаў або іх частак;

3) астр. бачнае становішча планеты на нябеснай сферы адносна Сонца (злучэнне, элангацыя, квадратура 3 і апазіцыя​¹ 3).

канфідэ́нт

(лац. confidens, -ntis)

тайны агент, агент разведкі.

канфідэ́нцыя

(лац. confidentia)

прыязныя, даверныя адносіны; давер.

канфідэнцыя́льны

(ад канфідэнцыя)

які не падлягае агалашэнню, даверны, сакрэтны (напр. к-ая размова, к. тон).

канфірмава́ць

(лац. confirmare)

1) зацвярджаць пастанову, судовы прыгавор;

2) спраўляць абрад канфірмацыі 3.

канфірма́цыя

(лац. confirmatio = зацвярджэнне)

1) зацвярджэнне судовага прыгавору вышэйшай уладай у некаторых краінах;

2) права рымскага папы зацвярджаць епіскапаў;

3) абрад мірапамазання ў католікаў.