Verbum

кастру́ля

(рус. кастрюля, ад ням. Kasserolle)

металічная пасудзіна для прыгатавання ежы.

кастры́раваць

(лац. castrare)

рабіць кастрацыю, лягчаць.

кастумбры́зм

(ісп. costumbrisme, ад costumbre = звычай)

кірунак у літаратуры і выяўленчым мастацтве Іспаніі і Лац. Амерыкі 19 ст., заснаваны на паказе народнага быту.

кастэ́ла

(н.-лац. hemigrammus costelo)

рыба атрада карпападобных, якая водзіцца ў вадаёмах Паўд. Амерыкі; вядома як акварыумная.

кастэля́н

(лац. castellanus = які жыве ў крэпасці)

гіст. 1) саноўнік высокага рангу ў сярэдневяковай Польшчы і Вялікім княстве Літоўскім;

2) камендант замка.

кастэ́т

(фр. casse-tête, ад casser = разбіваць + tête = галава)

халодная зброя ў выглядзе металічнай пласціны з адтулінамі; надзяваецца на пальцы і заціскаецца ў кулак, каб узмацніць удар.

касхалва́

(ад тур. koz + ар. helvasa)

сорт халвы з грэцкіх арэхаў на мёдзе.

касцёл

(польск. kościół < чэш. kostel < ст.-в.-ням. kàstel, ад лац. castellum)

каталіцкі храм.

касцю́м

(фр. costume)

1) камплект мужчынскага адзення, які складаецца з пінжака, штаноў і часам камізэлькі, або жаночага — з жакета і спадніцы;

2) адзенне спецыяльнага прызначэння (напр. купальны к.).

касцюме́р

(фр. costumier)

работнік тэатра, які рыхтуе касцюмы да спектакля і дапамагае акцёру апранацца.