канвенцыяна́льны
(
умоўны, прыняты.
канвенцыяна́льны
(
умоўны, прыняты.
канверге́нты
(
элементы адной або некалькіх моў, якія збліжаюцца ў працэсе іх гістарычнага развіцця; мовы, якія збліжаюцца ў выніку непасрэднага ўзаемадзеяння.
канверге́нцыя
(
1)
2)
3)
4) узнікненне ў розных месцах незалежна адна ад другой падобных або аднолькавых культурных з’яў пад уздзеяннем агульных законаў грамадскага развіцця.
канверсава́ць
(
падвяргаць канверсіі.
канве́рсія
(
1) перавод прамысловасці і іншых галін эканомікі з вытворчасці ваеннай прадукцыі на вытворчасць грамадзянскай і наадварот;
2) абмен адной валюты1 3 на другую па пэўнаму валютнаму курсу;
3) змяненне ўмоў выпушчанай раней дзяржаўнай пазыкі,
4)
5)
канве́рт
(
1) пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце;
2) коўдра для грудных дзяцей, пашытая ў форме пакета.
канве́ртар
(
апарат для атрымання сталі (бесемеру) з вадкага чыгуну шляхам прадзімання яго паветрам або кіслародам, а таксама чарнавой медзі прадзіманнем паветра праз штэйн.
канверці́н
(ад
фермент, які прымае ўдзел ва ўтварэнні актыўнага тромбапласціну, неабходнага для згусання крыві.
канверціпла́н
(ад
самалёт, які ў палёце ператвараецца з апарата вертыкальнага ўзлёту і пасадкі ў апарат гарызантальнага палёту, аб’ядноўваючы ўласцівасці верталёта і самалёта.
канверці́раваць
(
1) ажыццяўляць канверсію;
2) прадзімаць у канвертары чыгун або штэйн.