кан’юнктыві́т
(ад лац. coniunctivus = злучальны)
запаленне кан’юнктывы.
кан’юнкты́ў
(лац. coniunctivus = злучальны)
лінгв. умоўны лад дзеяслова.
кан’ю́нкцыя
(лац. coniunctio = сувязь, аб’яднанне)
аперацыя матэматычнай логікі, якая аб’ядноўвае два ці больш выказванняў з дапамогай лагічнай звязкі «і».