Verbum

ка́нцэр

(лац. cancer)

злаякасная пухліна, рак.

канцэрагене́з

(ад канцэр + -генез)

працэс узнікнення і развіцця злаякасных пухлін.

канцэраге́нны

(ад канцэр + -генны)

здольны выклікаць злаякасныя пухліны (напр. к-ае рэчыва).

канцэраге́ны

(ад канцэр + -ген)

рэчывы, якія садзейнічаюць узнікненню злаякасных пухлін.

канцэрафо́бія

(ад канцэр + -фобія)

назойлівы страх захварэць ракам.

канцэ́рн

(англ. concem)

адна з складаных формаў манапалістычных аб’яднанняў, якая ўключае прадпрыемствы прамысловасці, транспарту, гандлю і банкаўскай сферы.

канцэ́рт

(польск. koncert, ад іт. concerto)

1) публічнае выкананне музычных і іншых твораў па загадзя складзенай праграме;

2) буйны музычны твор для аднаго інструмента ў суправаджэнні аркестра (напр. к. для скрыпкі).

канцэрта́нт

(ням. Konzertant, ад іт. concertante)

артыст, які дае канцэрт або ўдзельнічае ў канцэрце.

канцэртма́йстар

(ням. Konzertmeister)

1) кіраўнік адной з струнных груп у аркестры (скрыпак, альтоў, віяланчэлей);

2) скрыпач-саліст сімфанічнага або опернага аркестра;

3) піяніст, які развучвае партыі са спевакамі і акампаніруе ім (параўн. коррэпетытар).

канцэрці́на

(іт. concertina)

1) музычны твор меншых памераў, чым канцэрт 2, для саліста з аркестрам;

2) група музычных інструментаў, якая выконвае сола ў канцэрце;

3) музычны інструмент, які мае выгляд шасціграннага гармоніка.