Verbum

капілярагра́фія

(ад капіляры + -графія)

графічнае выражэнне капіляраскапічнага (гл. капіляраскапія) малюнка.

капіляраскапі́я

(ад капіляры + -скапія)

метад даследавання капіляраў скуры, слізістых абалонак, абалонак мозга з мэтай удакладнення дыягназу хваробы.

капіля́рны

(лац. capillaris = валасяны)

1) які мае адносіны да капіляраў 1;

2) тонкі (у адносінах да пор, каналаў, сасудаў).

капіля́ры

(лац. capillaris = валасяны)

1) трубкі з вузкім унутраным каналам;

2) усякія невялікія вузкія каналы (напр. поры глебы, дрэва);

3) найдрабнейшыя крывяносныя і лімфатычныя сасуды, якія пранізваюць органы і тканкі ў большасці жывёл і чалавека.

капілярыме́тр

(ад капіляры + -метр)

прыбор для вызначэння паверхневага напору вадкасці шляхам вымярэння вышыні яе паднімання ў капілярных трубках.

капі́ніі

(ад лац. соріа = мноства)

утварэнні ў калоніі некаторых гідразояў, аналагічныя карзінцы.

капі́р

[ням. Kopier(schablone)]

дэталь капіравальнага станка, якая перадае рух інструменту, што выконвае пэўную аперацыю.

капіра́йт

(ад англ. сору = капіраваць + right = права)

аўтарскае права, прававая норма, якая рэгулюе ўзаемаадносіны, звязаныя са стварэннем і выкарыстаннем твораў літаратуры, навукі і мастацтва; для абароны выдавецкіх правоў публікацыя суправаджаецца спецыяльным знакам ©.

капіта́л

(ням. Kapital, фр. capital, ад лац. capitalis = галоўны)

1) вартасць, якая з’яўляецца пры капіталізме сродкам атрымання прыбавачнай вартасці;

2) буйная сума грошай, а таксама наогул багацце, каштоўнасць, скарб.

капіталізава́ць

(фр. capitaliser, ад лац. capitalis = галоўны)

праводзіць капіталізацыю 1.