Verbum

калані́ды

(н.-лац. calanoida)

атрад весланогіх ракападобных; пашыраны ў планктоне марскіх і прэсных вадаёмаў.

каланізава́ць

(фр. coloniser)

1) ажыццяўляць каланізацыю 1;

2) засяляць незанятыя землі перасяленцамі, каланістамі.

каланіза́тар

(фр. colonisateur)

1) той, хто праводзіць палітыку каланізацыі 1;

2) перасяленец, каланіст.

каланіза́цыя

(фр. colonisation, ад лац. colonia = пасяленне)

1) гвалтоўнае ператварэнне якой-н. краіны ў калонію;

2) засяленне незанятых зямель перасяленцамі, каланістамі.

калані́ст

(ням. Kolonist, ад лац. colonia = пасяленне)

жыхар калоніі 2.

каланіялі́зм

(фр. colonialisme, ад лац. colonia = пасяленне)

палітыка імперыялістычных дзяржаў, накіраваная на заняволенне народаў эканамічна слабаразвітых краін.

каланія́льны

(ад калонія)

1) які мае адносіны да калоніі, звязаны з уладаннем калоніямі 5 (напр. к-ая палітыка, к-ая дзяржава);

2) які жыве калоніямі (напр. к-ыя паліпы).

каланхо́э

(н.-лац. kalanchoe)

травяністая расліна сям. таўсцянкавых з сакаўным лісцем і шматлікімі чырвонымі, белымі, ружовымі або аранжавымі кветкамі ў суквецці, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

каланча́

(рус. каланча < цюрк. kalača, ад ар. kal’a = крэпасць)

дазорная вышка пажарнай часці.

калапла́ка

(н.-лац. caloplaca)

накіпны сумчаты лішайнік сям. целасхіставых, які расце на камянях, дрэвах, драўніне, імхах.