Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнорстушэюя’
абвгдёзійклмнпрстуўфхцчшэюя

кары́да​1

(ісп. corrida)

масавае відовішча, пашыранае ў Іспаніі і некаторых іншых краінах — бой тарэадора з быком.

кары́да​2

(ісп. corrido)

народная балада на надзённыя тэмы ў краінах Лац. Амерыкі.

карыёз, ка́рыес

(лац. caries = гніенне)

запаленчы працэс у цвёрдай тканцы касцей, які суправаджаецца гніеннем (напр. к. зубоў); кастаеда.

карыёзны, ка́рыесны

(лац. cariosus = гнілы)

пашкоджаны карыёзам.

карыёл

(н.-лац. coriolus)

губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які пасяляецца на мёртвай драўніне, на ламаччы, лесаматэрыялах, выклікае белую гніль драўніны.

карыёлел

(н.-лац. coriolellus)

губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які расце на пнях, адмерлых ствалах, апрацаванай драўніне ў пабудовах, на агароджах, мастах.

карыён

(фр. carillon = літар. перазвон)

1) музычная п’еса, якая імітуе перазвон;

2) ударны музычны інструмент, які ўяўляе сабой набор настроеных званоў.

карыёта

(н.-лац. caiyota)

расліна сям. пальмавых, пашыраная ў тропіках Азіі і Аўстраліі; дае будаўнічы матэрыял, крухмал, з соку суквеццяў вырабляюць віно.

карыкату́ра

(іт. caricatura, ад лац. caricare = перагружаць, перабольшваць)

1) сатырычны паказ з’яў рэчаіснасці ў мастацкай літаратуры, кіно, тэатры, на эстрадзе, а таксама малюнак каго-н., чаго-н. у падкрэслена смешным выглядзе;

2) перан. смешнае, недасканалае падабенства да каго-н., чаго-н.

карынебактэрыёз

(ад карынебакатэрыі)

інфекцыйная хвароба жывёл і чалавека, якая выклікаецца карынебактэрыямі.