Verbum

карусе́ль

(фр. carrousel, ад іт. carosello)

1) апарат з сядзеннямі ў форме конікаў, экіпажаў, лодак, які верціцца вакол сваёй восі і служыць для катання ў парках, на народных гуляннях;

2) від коннага спаборніцтва.

карце́ч

(польск. kartacz, ад ням. Kartätsche)

1) начынены круглымі кулямі артылерыйскі снарад для паражэння жывой сілы праціўніка, а таксама кулі такога снарада;

2) буйны шрот для паляўнічай стрэльбы.

карцынало́гія

(ад гр. karkinos = рак + -логія)

раздзел заалогіі, які вывучае ракападобных.

карцыно́ма

(ад гр. karkinos = рак + -ома)

злаякасная пухліна (рак), якая развіваецца з эпітэліяльнай тканкі ў чалавека і жывёл.

ка́рцэр

(лац. carcer)

цёмнае і цеснае памяшканне для часовага адзіночнага зняволення (у турмах і інш.).

каршыкавіе́ла

(н.-лац. korschikoviella)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. харацыевых, якая трапляецца ў планктоне азёр, рэк, вадасховішчаў.

ка́ры

(цюрк. kara)

1) карычневы (пра колер вачэй);

2) уст. буры, вараны (пра масць каня).

карыба́нты

(гр. korybantes)

1) фрыгійскія жрацы багіні Кібелы, якія суправаджалі рэлігійную службу спевамі і танцамі;

2) камедыйныя акцёры.

кары́бу

(індз. karibu)

паўночнаамерыканскі дзікі алень.

карыгі́раваць

(лац. corrigere)

уносіць папраўкі, выпраўляць.