Verbum

кантары́да

(гр. kantharis, -idos)

жук сям. нарыўнікаў, пашыраны ў Еўразіі; шкоднік лісцевых дрэў і кустоў; шпанская мушка.

кантарыдзі́н

(ад кантарыда)

атрутная субстанцыя, якая змяшчаецца ў крыві і палавых залозах кантарыды; выкарыстоўваецца для вырабу лекавай мазі.

кантарэлю́ля

(н.-лац. cantharellula)

шапкавы базідыяльны грыб сям. радоўкавых, які расце ў імшыстых хваёвых лясах; ядомы; лісічка шэрая пукатая.

канта́та

(іт. cantata)

1) буйны музычны твор урачыстага, лірыка-эпічнага зместу для хору, саліста і аркестра;

2) урачысты лірычны верш, ода.

канто́н

(фр. canton)

1) адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў некаторых краінах, напр. у Францыі, Бельгіі, Швейцарыі;

2) выбарчая акруга ў Францыі.

канто́ра

(ням. Kontor)

установа або аддзел прадпрыемства з адміністрацыйна-канцылярскімі функцыямі, а таксама памяшканне такой установы або аддзела.

кантраба́нда

(іт. contrabbando)

1) тайны правоз або перанос цераз дзяржаўную граніцу тавараў, валюты, каштоўнасцей, а таксама прадметы, перамешчаныя такім спосабам;

2) перан. усё забароннае, што робіцца, прывозіцца або прыносіцца тайна.

кантрабанды́ст

(ісп. contrabandista)

той, хто займаецца кантрабандай.

кантраба́с

(іт. contrabbasso)

самы вялікі па памеры і нізкі па гучанні смычковы музычны інструмент.

кантраве́рза

(фр. controverse, ад лац. controversia = спрэчка)

спрэчка, супярэчнасць; спрэчнае пытанне.