Verbum

караге́н

(англ. carrageen)

прамысловая назва некалькіх відаў марскіх чырвоных водарасцяў выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай, папяровай, харчовай прамысловасці.

карагёз

(тур. karagöz = чарнавокі)

персанаж турэцкага народнага тэатра лялек, а таксама назва лялечнага тэатра ў Турцыі.

кара́зія

(лац. corrasio = абточванне)

працэс механічнага ўздзеяння на горныя пароды рухомых мас абломачнага матэрыялу, які перамяшчаецца ветрам, вадой, лёдам.

каразо́л

[ад лац. cor = сэрца + ac(idus) = востры + -ол]

лекавы прэпарат, які стымулюе сардэчнасасудзістую сістэму і дыханне.

карака́л

(фр. caracal, ад тур. karakulah = чорнавухі)

драпежная млекакормячая жывёла сям. кашэчых, пашыраная ў пустынях Афрыкі і Азіі.

карако́ід

(ад гр. koraks = воран + -оід)

косць плечавога пояса пазваночных.

кара́куль

(цюрк. karakul, ад узб. Karakul = назва аазіса ва Узбекістане)

каштоўнае футра з кучаравай шэрсцю, вырабленае са шкурак ягнят асобай пароды авечак.

караку́рт

(цюрк. karakurt)

ядавіты павук, пашыраны ў Паўн. Афрыцы, Паўд. Еўропе і Сярэд. Азіі.

кара́л

(лац. corallium, ад гр. karallion)

1) марская жывёла (паліп 1), якая жыве нерухомымі калоніямі на скалах;

2) чырвоны, ружовы або белы камень з вапнавага адкладання гэтай жывёлы.

кара́лі

(польск. korale < лац. corallium, ад гр. korallion)

пацеркі з каралавых або іншых камянёў.