Verbum

партэ́р

(фр. parterre, ад par = па + terre = зямля)

1) ніжні паверх глядзельнай залы ў тэатры або кінатэатры з месцамі для публікі;

2) адкрытая частка парку, аформленая газонамі, кветнікамі, вадаёмамі, фантанамі;

3) сп. становішча барца, калі ён стаіць на каленях і абапіраецца на дыван рукамі.

партэ́сны

(ад лац. pars, -rtis = частка)

шматгалосы (пра царкоўнае харавое спяванне).

па́рус

(гр. pharos)

1) умацаваны на мачце кавалак моцнай тканіны, які надзімаецца ветрам і прыводзіць у рух судна;

2) верхні, самы буйны пялёстак у кветак бабовых раслін;

3) архіт. трохвугольнае сферычнае скляпенне, якое нагадвае па форме надзьмуты парус.

пару́чнік

(польск. porucznik)

малодшае афіцэрскае званне ў арміі царскай Расіі, а таксама ў арміях Польшчы і некаторых іншых славянскіх краін.

парфі́р

(гр. porphyreos = пурпуровы)

вулканічная горная парода, у якой асобныя крышталі вылучаюцца з асноўнай масы сваёй велічынёй ці колерам.

парфі́ра

(гр. porphyra)

1) пурпуровая мантыя манарха;

2) род чырвоных марскіх водарасцей.

парфіры́дыум

(н.-лац. porphyridium)

аднаклетачная або каланіяльная чырвоная водарасць класа банпевых, якая пашырана на глебе і розных наземных субстратах, пераважна ў прэсных вадаёмах.

парфіры́ны

(гр. porphyreos = пурпуровы)

пігменты, якія пашыраны ў жывой прыродзе (напр. гемаглабін, хларафіл).

парфіры́т

(гр. porphyrites = падобны да пурпуру)

магматычная горная парода, у якой вялікія крышталі плагіяклазу або піраксену змяшчаюцца ў дробназярністай масе гэтых жа мінералаў і хларытызаванага шкла.

парфо́рс

(фр. раг force = сілай)

калючы ашыйнік для паляўнічых і службовых сабак.