Verbum

па́ва

(польск. pawa, ад ст.-в.-ням. pfāwo)

самка паўліна.

пава́на

(ісп. pavana, ад лац. pavo, -onis = паўлін)

бальны танец, які быў пашыраны ў Еўропе ў 16—17 ст.

паві́дла

(польск. powidło)

густая салодкая маса з працёртых ягад або фруктаў, звараных з цукрам.

павільён

(фр. pawillon, ад лац. papilio = шацёр)

1) невялікі лёгкі будынак у парках і іншых людных месцах;

2) будынак для размяшчэння экспанатаў якой-н. выстаўкі (напр. п. механізацыі), гандлю (напр. п. марожанага) і інш.;

3) памяшканне для фота- або кіназдымкі.

павія́н

(ням. Pavian, ад гал. baviaan)

буйная малпа з падоўжанай мордай, якая жыве ў Афрыцы і Аравіі.