Verbum

птамаі́ны

(ад гр. ptoma = труп)

арганічныя азотазмяшчальныя злучэнні, якія ўтвараюцца ў працэсе гніення бялкоў, напр. атрутныя рэчывы ў сапсаваных мясных і рыбных харчовых прадуктах; трупныя яды.

птоз

(гр. ptosis = падзенне)

апусканне верхняга павека ў чалавека або жывёліны ў сувязі з адсутнасцю, недаразвітасцю або паралічам мышцы, што яе падымае.

-птоз

(гр. ptosis = падзенне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае апусканне таго або іншага органа.

птыалі́н

(гр. ptyalon = сліна)

устарэлая назва амілазы сліны.

птылі́дыум

(н.-лац. ptilidium)

пячоначны мох сям. птылідыевых, які расце на кары дрэў, гнілых пнях, камянях.

пты́ліум

(н.-лац. ptilium)

лістасцябловы мох сям. гіпнавых, які расце на глебе, гнілой драўніне ў хваёвых лясах.

птыфу́р

(фр. petit four, ад petit = маленькі + four = печ)

дробнае пячэнне да чаю.

птэле́я

(н.-лац. ptelea)

лістападная дрэвавая або кустовая расліна сям. рутавых з трайчастым бліскучым лісцем са своеасаблівым пахам, пашыраная ў Паўн. Амерыцы і Мексіцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

-птэр

(гр. pteron = крыло)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «птушка», «насякомае», «лятальны апарат».

птэрада́ктыль

(ад гр. pteron = крыло + daktylos = палец)

невялікі лятучы яшчар атрада птэразаўраў, які жыў у канцы юрскага — пач. мелавога перыяду (гл. мезазой).