Verbum

паша́

(тур. paša)

тытул вышэйшых ураднікаў у султанскай Турцыі.

пашалы́к

(тур. pašalik)

правінцыя або вобласць у султанскай Турцыі, якою кіраваў паша.

па́шпарт

(польск. paszport < фр. passeport, ад passe = праход + port = гавань)

1) афіцыйны дакумент устаноўленага ўзору, які засведчвае асобу яго ўладальніка;

2) пасведчанне з асноўнымі звесткамі аб якой-н. машыне, абсталяванні (напр. тэхнічны п. аўтамабіля).

пашпартыза́цыя

(ад пашпарт)

увядзенне сістэмы пашпартоў, забеспячэнне пашпартамі.

паштальён

(фр. postillon)

паштовы служачы, які разносіць карэспандэнцыю адрасатам.

пашта́мт

(ням. Postamt)

прадпрыемства, якое ажыццяўляе ўсе віды паштовай, тэлеграфнай і тэлефоннай сувязі.

паштма́йстар

(ням. Postmeister)

гіст. кіраўнік паштовай канторы.

паштэ́т

(польск. pasztet, ад ням. Pastete)

страва з мясных, рыбных прадуктаў, працёртых да пастападобнага стану (напр. пячоначны п.).