Verbum

пас​¹

(польск. pas)

1) вузкі доўгі кавалак чаго-н. (тканіны, скуры і інш.); пояс;

2) перан. паласа (напр. п. дарогі);

3) шнур, які ахоплівае шківы на валах, прыводзячы ў рух машыны, механізмы.

пас​²

(англ. pass = перадаваць)

перадача мяча, шайбы каму-н. з ігракоў сваёй каманды ў спартыўнай гульні.

пас​³

(фр. passe = прапускаю, не гуляю)

вокліч у картачнай гульні, які абазначае адказ удзельнічаць у розыгрышы да наступнай раздачы карт.

па́са

(ісп. paso = крок)

адзінка даўжыні ў Іспаніі, роўная 1,393 м, у Бразіліі, роўная 1,65 м, у Лівіі, роўная 1 м.

пасава́ць​¹

(англ. pass)

перадаваць адзін другому мяч, шайбу ў спартыўнай гульні.

пасава́ць​²

(фр. passe = прапускаю, не гуляю)

1) адмовіцца ўдзельнічаць у розыгрышы да наступнай раздачы карт;

2) перан. прызнаваць сябе бяссільным перад чым-н.

пасава́ць​³

(ням. passen)

падыходзіць, адпавядаць каму-н. або чаму-н.

паса́ж

(фр. passage = пераход)

1) крытая галерэя з гандлёвымі памяшканнямі па баках;

2) частка музычнага твора, у якой вельмі хутка чаргуюцца высокія ноты з нізкімі;

3) рытмічная рысь пры падніманні канём ног з затрымкай іх у паветры і моцным згібаннем у суставах;

4) уст. нечаканы паварот справы, раптоўная падзея.

пасажы́р

(фр. passager)

той, хто робіць паездку на поездзе, аўтобусе, параходзе і інш.

пасака́лля

(іт. passacaglia, ад ісп. pasacalle)

1) старадаўні танец іспанскага паходжання трохдольнага памеру;

2) музычная п’еса велічнага характару для аргана, клавіра ў форме варыяцый.