пару́чнік

(польск. porucznik)

малодшае афіцэрскае званне ў арміі царскай Pacіі, а таксама ў арміях Польшчы і некаторых іншых славянскіх краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)