Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

картагра́ма

(ад карта + -грама)

схематычная карта, на якой графічна паказаны статыстычныя дадзеныя адносна якой-н. з’явы.

картагра́фія

(ад карта + -графія)

навука аб складанні геаграфічных карт, а таксама само складанне іх.

картадыягра́ма

(ад карта + -дыяграма)

схематычная карта, на якой пры дапамозе слупкоў, кругоў, квадратаў паказана сумарная велічыня пэўнай з’явы ў межах тэрытарыяльнай, пераважна адміністрацыйнай адзінкі.

картадэ́рыя

(н.-лац. cortaderia)

травяністая расліна сям. злакавых з шорсткім лісцем і многакветкавымі каласкамі ў густых мяцёлках, пашыраная ў Паўд. Амерыцы і Новай Зеландыі; вырошчваецца як дэкаратыўная ў субтропіках.

картаме́трыя

(ад карта + -метрыя)

раздзел картаграфіі, які вывучае спосабы вымярэння на картах розных геаграфічных аб’ектаў для вызначэння іх плошчы, даўжыні, аб’ёму.

картасхе́ма

(ад карта + схема)

- спрошчаная, без маштабу і геаграфічнай сеткі карта для ілюстрацыі істотных рыс якой-н. з’явы.

картатэ́ка

(ад карта + -тэка)

збор картак з якімі-н. даведачнымі матэрыяламі, размешчаных у пэўным парадку, напр. па алфавіту, тэмах, тэрмінах.

карто́граф

(ад карта + -граф)

спецыяліст у галіне картаграфіі.

карту́з

(с.-н.-ням. kartuse, ад фр. cartouche)

1) мужчынская шапка з аколышкам і казырком;

2) мяшочак для парахавога снараднага зарада.

картузія́нцы

(лац. carthusiani, ад Carthusia = лацінская назва даліны Шартрэз у Францыі)

члены манаскага ордэна, заснаванага ў 11 ст. у Францыі.