Verbum

карпуле́нтны

(лац. corpulentus)

уст. які мае прыметы карпуленцыі.

карпуле́нцыя

(лац. corpulentia)

уст. буйны целасклад; паўната, сытасць, тлустасць.

карпу́скула

(лац. corpusculum = маленькае цела)

дробная часціца матэрыі (электрон, фатон і інш.).

карпускуля́рны

(ад карпускула)

які мае адносіны да карпускулы або складаецца з карпускул;

к-ая тэорыя святла — тэорыя, паводле якой святло ўяўляе сабой струмень дробных часцінак рэчыва.

карса́ж, гарса́ж

(фр. corsage)

1) частка жаночага адзення, якая аблягае грудзі, спіну і бакі;

2) пругкі пояс спадніцы і тасьма да яго.

карса́к

(цюрк. karsak)

драпежная млекакормячая жывёла сям. сабачых, якая пашырана ў стэпах і паўпустынях Паўд.-Усх. Еўропы і Азіі; дробная ліса.

карса́р

(іт. corsaro)

уст. марскі разбойнік, пірат.

карст

(ням. Karst, ад серб. Kras = назва плато ў Сербіі)

комплекс з’яў, якія ўзнікаюць у выніку растварэння горных парод прыроднымі водамі (пячоры, варонкі, катлавіны, яры і інш.); карставыя з’явы.

карт

(англ. cart)

гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

ка́рта

(польск. karta < лац. charta, ад гр. chartes)

1) чарцёж зямной паверхні або зорнага неба (напр. геаграфічная к.);

2) ліст паперы, бланк, які трэба запоўніць спецыяльнымі звесткамі (напр. санаторная к.);

3) цвёрды папяровы лісток з умоўнай фігурай, які ў сукупнасці з іншымі лісткамі складае калоду для гульні.