Verbum

ка́фля

(польск. kafel, kafla, ад ням. Kachel)

керамічны выраб у выглядзе пліткі для абліцоўкі сцен, печаў і інш.

кафта́н

(тур., кр.-тат. kaftan, ад перс. kaftan)

даўнейшая верхняя мужчынская і жаночая вопратка з доўгімі поламі.

кафэ́

(фр. café)

тое, што і кавярня.

кафэтэ́рый

(фр. cafeterie)

кавярня з самаабслугоўваннем.

кафэшанта́н

(фр. cafe chantant = літар. кафэ са спевамі)

кавярня з эстрадай, дзе выступаюць артысты з песнямі і танцамі лёгкага, часам непрыстойнага характару.

кахе́ксія

(гр. kacheksia)

стан агульнага знясілення арганізму, які развіваецца пры галаданні або цяжкіх парушэннях абмену рэчываў, хранічных захворваннях.

кахінхі́ны

(фр. Cochinchine = еўрапейская назва Паўд. В’етнама)

парода курэй мяснога напрамку, выведзеная ў Паўд. В’етнаме.

каці́равацца

(фр. se coter)

1) быць у абароце на біржы, мець тую або іншую цану (аб каштоўных паперах, таварах, валюце);

2) перан. мець тую або іншую ацэнку ў вачах грамадства.

каці́раваць

(ням. kotieren, ад фр. coter)

вызначаць біржавую цану (курс) каштоўных папер, тавараў, замежнай валюты.

ка́цык

(ісп. cacique, з індз.)

1) індзейскі правадыр у Цэнтр. Амерыцы да яе заваявання іспанцамі;

2) уплывовы палітык мясцовага маштабу ў некаторых краінах Лац. Амерыкі і ў Іспаніі.