Verbum

катафарэ́з

(н.-лац. cataphoresis, ад гр. kataphora = скіданне)

рух дадаткова нагружаных калоідных часцінак у напрамку катода пад уздзеяннем электрычнага поля (параўн. анафарэз, электрафарэз).

катафаты́чны

(гр. kataphatikos = сцвярджальны);

к-ая тэалогія — тэалогія, якая апісвае бога пры дапамозе пазітыўных атрыбутаў і абазначэнняў (у адрозненне ад апафатычнай тэалогіі).

катафілаксі́я

(ад ката- + гр. phylaksis = ахова)

паніжаная стойкасць пашкоджаных тканак чалавека і жывёл да дзеяння хваробатворных мікробаў.

катафро́нт

(ад ката- + фронт)

атмасферны фронт, які характарызуецца сыходным рухам цёплага паветра (проціл. анафронт).

катахрэ́за

(гр. katachresis = злоўжыванне)

стылістычны прыём спалучэння супярэчлівых, лагічна несумяшчальных паняццяў, што стварае своеасаблівае сэнсавае адзінства (напр. «чырвонае чарніла», «чорнае золата»).

катле́та

(фр. côtelette)

страва з мяснога або рыбнага фаршу (часам з агародніны, кашы), запечанага ў форме прадаўгаватага піражка.

катле́я

[н.-лац. cattleva, ад англ. W. Cattley = прозвішча англ. натураліста (памёр у 1832 г.)]

расліна сям. архідных, якая расце на дрэвах і скалах у тропіках Амерыкі; вырошчваецца ў аранжарэях.

като́д

(гр. kathodos = шлях уніз)

фіз. электрод з адмоўным зарадам (проціл. анод).

катодалюмінесцэ́нцыя

(ад катод + люмінесцэнцыя)

свячэнне рэчыва (люмінафораў) пад дзеяннем катодных прамянёў (струменю электронаў ад катода); выкарыстоўваецца ў асцылографах, тэлевізійных трубках і інш.

като́лік

(лац. catholicus, ад гр. katholikos = усеагульны, галоўны)

той, хто прыняў каталіцызм і прытрымліваецца абрадаў каталіцкай царквы.