Verbum

карцыно́ма

(ад гр. karkinos = рак + -ома)

злаякасная пухліна (рак), якая развіваецца з эпітэліяльнай тканкі ў чалавека і жывёл.

ка́рцэр

(лац. carcer)

цёмнае і цеснае памяшканне для часовага адзіночнага зняволення (у турмах і інш.).

каршыкавіе́ла

(н.-лац. korschikoviella)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. харацыевых, якая трапляецца ў планктоне азёр, рэк, вадасховішчаў.

ка́ры

(цюрк. kara)

1) карычневы (пра колер вачэй);

2) уст. буры, вараны (пра масць каня).

карыба́нты

(гр. korybantes)

1) фрыгійскія жрацы багіні Кібелы, якія суправаджалі рэлігійную службу спевамі і танцамі;

2) камедыйныя акцёры.

кары́бу

(індз. karibu)

паўночнаамерыканскі дзікі алень.

карыгі́раваць

(лац. corrigere)

уносіць папраўкі, выпраўляць.

кары́да​¹

(ісп. corrida)

масавае відовішча, пашыранае ў Іспаніі і некаторых іншых краінах — бой тарэадора з быком.

кары́да​²

(ісп. corrido)

народная балада на надзённыя тэмы ў краінах Лац. Амерыкі.

карыёз, ка́рыес

(лац. caries = гніенне)

запаленчы працэс у цвёрдай тканцы касцей, які суправаджаецца гніеннем (напр. к. зубоў); кастаеда.