Verbum

канкрэтызава́ць

(фр. concrétiser, ад лац. concretus = згушчаны, ушчыльнены)

даваць канкрэтнае выражэнне чаму-н.; удакладняць што-н. (напр. к. план).

канкрэтыза́цыя

(фр. concrétisation)

1) выражэнне ў дакладнай, канкрэтнай форме;

2) удакладненне чаго-н.;

3) прывядзенне канкрэтнага прыкладу.

канкрэ́цыя

(лац. concretio = згушчэнне)

мінеральнае ўтварэнне акруглай формы ў тоўшчы асадачных горных парод.

канкубіна́т

(лац. concubinatus)

1) не аформлены юрыдычна шлюб у старажытнарымскай дзяржаве;

2) перан. пазашлюбнае сужыццё.

канку́р

(фр. concours, ад лац. concurrare = збягацца, сустракацца)

пераадольванне перашкод у конных спаборніцтвах.

канкурса́нт

(лац. concursans, -ntis = які сустракаецца)

удзельнік конкурсу.

канкуры́раваць

(лац. concurrere = бегчы разам)

1) сапернічаць, змагацца з кім-н. за дасягненне найлепшых вынікаў, пераваг;

2) удзельнічаць у канкурэнцыі за найбольшыя прыбыткі.

канкурэ́нт

(лац. concurrens, -ntis = які бяжыць разам)

той, хто канкурыруе з кім-н.

канкурэ́нцыя

(с.-лац. concurrentia)

1) спаборніцтва, барацьба за дасягненне найлепшых вынікаў, пераваг;

2) эканамічная барацьба, саперніцтва паміж разрозненымі вытворцамі прадукцыі за атрыманне найбольшых прыбыткаў.

ка́нна

(н.-лац. canna, ад гр. kanna)

травяністая расліна сям. каннавых з вялікімі чырвонымі кветкамі, пашыраная ў тропіках і субтропіках; выкарыстоўваецца ў кветкаводстве Беларусі.