Verbum

карпаго́н

(ад гр. karpos = плод + -гон)

жаночы палавы орган чырвоных водарасцяў у выглядзе колбападобнай клеткі, у расшыранай частцы якой развіваецца яйцаклетка.

карпаідэ́і

(н.-лац. carpoidea, ад гр. karpos = плод)

вымерлыя прымітыўныя ігласкурыя з двухбаковасіметрычным панцырам; існавалі ў палеазоі.

карпало́гія

(ад гр. karpos = плод + -логія)

раздзел марфалогіі 1 раслін, які вывучае плады і насенне.

карпара́нт

(ням. Korporant)

член студэнцкага аб’яднання ў нямецкіх універсітэтах.

карпараты́ўны

(ад карпарацыя)

вузкагрупавы, замкнуты ў межах карпарацыі.

карпара́цыя

(англ. corporation, ад с.-лац. corporatio = аб’яднанне)

1) група асоб, аб’яднаных агульнымі прафесіянальнымі або саслоўнымі інтарэсамі (напр. радыёвяшчальная к.);

2) форма акцыянернага таварыства.

карпе́ла

(ад гр. karpos = плод)

відазменены лісток у кветках пакрытанасенных раслін, на якім развіваюцца насенныя зачаткі.

карпуле́нтны

(лац. corpulentus)

уст. які мае прыметы карпуленцыі.

карпуле́нцыя

(лац. corpulentia)

уст. буйны целасклад; паўната, сытасць, тлустасць.

карпу́скула

(лац. corpusculum = маленькае цела)

дробная часціца матэрыі (электрон, фатон і інш.).