Verbum

кардыяміяцы́ты

(ад кардыя- + міяцыт)

клеткі сардэчнай мышцы (міякарда) пазваночных.

кардыяпа́тыя

(ад кардыя- + -патыя)

хвароба сэрца, звязаная з незапаленчым парушэннем міякарда.

кардыярэўматало́гія

(ад кардыя- + рэўматалогія)

раздзел медыцыны, які вывучае захворванні сэрца пры рэўматызме.

кардыясігналіза́тар

(ад кардыя- + сігнал)

прыбор, пры дапамозе якога прасочваюць на экране асцылографа змены электракардыяграмы хворага чалавека.

кардыясклеро́з

(ад кардыя + склероз)

захворванне, звязанае з разрастаннем у міякардзе злучальнай тканкі.

кардыяско́п

(ад кардыя- + -скоп)

прыбор для візуальнага назірання за дзейнасцю сэрца.

кардыяспа́зма

(ад гр. kardia = уваход у страўнік + спазма)

стойкае функцыянальнае парушэнне праходнасці ніжняга аддзела стрававода.

кардыятахо́метр

(ад кардыя- + тахаметр)

прыбор для вымярэння частаты пульсавання і работы сэрца.

кардыяфо́бія

(ад кардыя- + -фобія)

назойлівы страх хваробы сэрца.

кардыяхіру́рг

(ад кардыя- + хірург)

спецыяліст у галіне кардыяхірургіі.