Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнорстушэюя’
абвгдёзійклмнпрстуўфхцчшэюя

карды́т​2

(англ. cordite)

порах на аснове нітрацэлюлозы, выкарыстоўваецца для вырабу боепрыпасаў.

кардыя-, кардыё-, -кардыя

(гр. kardia = сэрца)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «сэрца».

кардыягра́ма

(ад кардыя- + -грама)

графічны паказ (крывая) на паперы работы сэрца, зарэгістраваны кардыёграфам.

кардыягра́фія

(ад кардыя- + -графія)

графічная рэгістрацыя работы сэрца з дапамогай кардыёграфа.

кардыякры́нум

(н.-лац. cardiocrinum)

цыбульная травяністая расліна сям. лілейных з шырокім лісцем і трубчастымі белымі пахучымі кветкамі, якая расце ў вільготных лясах Гімалаяў і ва Усх. Азіі.

кардыялгі́я

(ад кардыя- + гр. algos = боль)

боль у вобласці сэрца, якая з’яўляецца праяўленнем міякардыту, неўрозу і іншых хвароб.

кардыяло́гія

(ад кардыя- + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае будову, функцыі, хваробы сардэчна-сасудзістай сістэмы і распрацоўвае метады іх лячэння.

кардыя́льны

(лац. cardialis)

уваходны;

к-ыя залозы — трубчастыя залозы пазваночных, размешчаныя ў слізістай абалонцы ўваходнага аддзела страўніка;

к-ыя целы — эндакрынныя і нейрагемальныя органы насякомых, якія накапляюць нейрасакрэты мозгу і выводзяць іх у гемалімфу.

кардыяманіто́р

(ад кардыя + лац. monitor = наглядчык)

прыбор, які выкарыстоўваецца пры аперацыях на сэрцы для кантролю за дзейнасцю сэрца і рэгулявання яго работы.

кардыямі́н

(ад кардыя- + аміны)

лекавы прэпарат, які стымулюе кровазварот і дыханне.