Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнорстушэюя’
абвгдёзійклмнпрстуўфхцчшэюя

кардына́л

(польск. kardynał, ад лац. cardinalis = галоўны)

1) вышэйшы пасля рымскага папы духоўны сан у каталіцкай царкве;

2) пеўчая птушка сям. аўсянкавых з ярка-чырвоным пер’ем, якая водзіцца ў Амерыцы;

3) рыба сям. карпавых, якая водзіцца на поўдні Кітая; на Беларусі вядома як акварыумная.

кардына́льны

(лац. cardinalis = галоўны)

самы важны, асноўны, істотны (напр. к-ыя змены);

к. лік — матэматычны эквівалент паняцця колькасці (параўн. ардынальны).

карды́т​1

(ад гр. kardia = сэрца)

агульная назва сардэчных хвароб.

карды́т​2

(англ. cordite)

порах на аснове нітрацэлюлозы, выкарыстоўваецца для вырабу боепрыпасаў.

кардыя-, кардыё-, -кардыя

(гр. kardia = сэрца)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «сэрца».

кардыягра́ма

(ад кардыя- + -грама)

графічны паказ (крывая) на паперы работы сэрца, зарэгістраваны кардыёграфам.

кардыягра́фія

(ад кардыя- + -графія)

графічная рэгістрацыя работы сэрца з дапамогай кардыёграфа.

кардыякры́нум

(н.-лац. cardiocrinum)

цыбульная травяністая расліна сям. лілейных з шырокім лісцем і трубчастымі белымі пахучымі кветкамі, якая расце ў вільготных лясах Гімалаяў і ва Усх. Азіі.

кардыялгі́я

(ад кардыя- + гр. algos = боль)

боль у вобласці сэрца, якая з’яўляецца праяўленнем міякардыту, неўрозу і іншых хвароб.

кардыяло́гія

(ад кардыя- + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае будову, функцыі, хваробы сардэчна-сасудзістай сістэмы і распрацоўвае метады іх лячэння.