Verbum

кардулегастэры́ды

(н.-лац. cordulegasteridae)

сямейства насякомых атрада стракоз; жывуць каля берагоў рэк і ручаёў.

кардыеры́т

[ад фр. P. Cordier = прозвішча фр. геолага (1777—1861)]

мінерал класа сілікатаў, бясколерны або сіняга колеру, каштоўны камень.

кардыё-

гл. кардыя-.

кардыёграф

(ад кардыё- + -граф)

прыбор для рэгістрацыі работы сэрца.

кардыёіда

(ад кардыё- + eidos = выгляд)

мат. крывая, апісаная пунктам акружнасці, якая са знешняга боку дакранаецца да нерухомай акружнасці, калі дыяметры абедзвюх акружнасцей роўныя (па форме нагадвае контур сэрца).

кардыёлаг

(ад кардыё- + -лаг)

спецыяліст па кардыялогіі.

кардылье́ра

(ісп. cordillera = хрыбет, горны ланцуг)

выцягнутая ў адным напрамку горная краіна, якая складаецца з хрыбтоў, размешчаных адзін за другім або кулісападобна.

кардына́л

(польск. kardynał, ад лац. cardinalis = галоўны)

1) вышэйшы пасля рымскага папы духоўны сан у каталіцкай царкве;

2) пеўчая птушка сям. аўсянкавых з ярка-чырвоным пер’ем, якая водзіцца ў Амерыцы;

3) рыба сям. карпавых, якая водзіцца на поўдні Кітая; на Беларусі вядома як акварыумная.

кардына́льны

(лац. cardinalis = галоўны)

самы важны, асноўны, істотны (напр. к-ыя змены);

к. лік — матэматычны эквівалент паняцця колькасці (параўн. ардынальны).

карды́т​¹

(ад гр. kardia = сэрца)

агульная назва сардэчных хвароб.