запуставаць,
-
Прыйсці ў стан заняпаду.
-
Абязлюдзець, апусцець (пра жыллё).
- Запуставала вёска.
запуставаць,
Прыйсці ў стан заняпаду.
Абязлюдзець, апусцець (пра жыллё).
запусцелы,
Закінуты, запушчаны, апусцелы.
||
запусценне,
Стан запусцелага, заняпаду.
запусцець,
Стаць бязлюдным, пакінутым.
запусціцца,
Перастаць даіцца перад ацёлам.
||
запусціць1,
што і чым у каго-што.
Прывесці ў дзеянне, у рух, пачаць работу над чым
Засунуць куды
Змясціць, упусціць куды
||
||
||
запусціць2,
Давесці да запусцення, заняпаду.
Не прыняўшы своечасовых мер, даць развіцца чаму
Адгадаваць.
||
запусціць3,
Перастаць даіць перад ацёлам.
||
||
запушчаны,
Даведзены да запусцення, занядбаны.
Застарэлы, не вылечаны своечасова.
||
запушыць,
Пра снег, іней: пакрыць тонкім пушыстым слоем.