запусціць​2, ​✂; зак.

  1. Давесці да запусцення, заняпаду.

    • З. зямлю.
    • З. гаспадарку.
    • З. вучобу.

  2. Не прыняўшы своечасовых мер, даць развіцца чаму-н. (дрэннаму).

    • З. хваробу.

  3. Адгадаваць.

    • З. бараду.

|| незак. запускаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)