Verbum

падбухторшчык, ✂, м.

Той, хто падбухторвае.

|| ж. падбухторшчыца, ✂.

|| прым. падбухторшчыцкі, ✂.

падбухторыць, ✂; зак. (разм.).

1. Падбіць што-н. зрабіць (звычайна дрэннае, заганнае).

   • П. да спрэчак.

2. Настроіць супраць каго-н.

   • П. сына супраць бацькі.

|| незак. падбухторваць, ✂.

|| наз. падбухторванне, ✂.

падбярозавік, ✂, м.

Ядомы грыб з буравата-чорнай шапкай, які расце ў бярэзніку.

падвабіць, ✂; зак.

Падазваць птушак або звяроў, падрабіўшы іх голас.

• П. цецерука.

|| незак. падвабліваць, ✂.

падвага, ✂, ж.

Рычаг для пад’ёму цяжару.

|| прым. падважны, ✂.

падважнік, ✂, м.

1. Прыстасаванне ў паравых і інш. машынах у выглядзе стрыжня для рэгуліроўкі сілы або хуткасці руху чаго-н., рычаг.

2. Тоўстая жэрдка, пры дапамозе якой прыпадымаюць цяжары; вагар.

|| прым. падважнікавы, ✂.

падважыць, ✂; зак.

Прыпадняць вагаром, падважнікам (у 2 знач.).

• П. бервяно.

|| незак. падважваць, ✂.

падвал, ✂, м.

1. Памяшканне пад першым паверхам будынка, ніжэй узроўню зямлі.

   • П. для бульбы.

2. Артыкул на ўсю ніжнюю частку газетнага ліста.

|| прым. падвальны, ✂.

падваліць, ✂; зак.

1. што і чаго. Падсыпаць вялікую колькасць чаго-н.

   • П. воз пяску пад прызбу.

2. безас., каго-чаго. Прыбавіцца яшчэ, у дадатак да таго, што ёсць (разм.).

   • Народу падваліла.
   • За ноч падваліла снегу.

|| незак. падвальваць, ✂.

падваротніца, ✂, ж.

Тое, што і падваротня (у 2 знач.).