Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

замшэлы, .

Пакрыты мохам.

  • З. камень.

|| наз. замшэласць, .

замшэць, ; зак.

Пакрыцца мохам.

  • Страха замшэла.

замыкаць, ; незак.

  1. гл. замкнуць.

  2. Знаходзіцца ў канцы чаго-н., заключаючы сабой.

    • З. шэсце.

замыліцца, ; зак.

Тое, што і узмыліцца.

|| незак. замыльвацца, .

замыліць1, ; зак.

Тое, што і узмыліць.

|| незак. замыльваць, .

замыліць2, ; зак. (разм.).

Падтуліць, сцяць (пра губы).

  • З. губы.

|| незак. замыльваць, .

замыць, ; зак.

  1. Адмыць (забруджанае месца).

    • З. пляму.
  2. Сапсаваць, кепска мыючы, бялізну.

    • З. пляму.
    • З. сарочку.
  3. Занесці чым-н.

    • Яму ў рэчцы замыла пяском.

|| незак. замываць, .

замяніць, ; зак.

  1. Узяць, скарыстаць, паставіць узамен другога.

    • З. сакратара новым.
  2. Заняць чыё-н. месца, стаўшы раўнацэнным яму.

    • Сястра замяніла яму памерлую маці.
  3. З’явіцца на змену каму-, чаму-н.

    • Песня заменіць сум.
  4. Выпадкова ці наўмысна ўзяць чужую рэч замест сваёй, падмяніць.

    • З. галошы.

|| незак. заменьваць, .

|| наз. замена, .

замясіць, ; зак.

Прыгатаваць, змешваючы якое-н. сыпкае рэчыва з вадкасцю і размінаючы для атрымання вязкай масы.

  • З. цеста.

|| незак. замешваць, .

|| наз. замес, .

замясціць, ; зак.

  1. каго-што кім-чым. Паставіць на чыё-н. месца, замяніць.

    • На фізічна цяжкіх участках з. жаночы персанал мужчынскім.
  2. Заняць свабодную пасаду, вакансію.

    • З. вакантныя адзінкі.

|| незак. замяшчаць, .

|| наз. замяшчэнне, .

  • Конкурс на з. пасады загадчыка аддзела.