замяніць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Узяць, скарыстаць, паставіць узамен другога.

    • З. сакратара новым.
  2. Заняць чыё-н. месца, стаўшы раўнацэнным яму.

    • Сястра замяніла яму памерлую маці.
  3. З’явіцца на змену каму-, чаму-н.

    • Песня заменіць сум.
  4. Выпадкова ці наўмысна ўзяць чужую рэч замест сваёй, падмяніць.

    • З. галошы.

|| незакончанае трыванне: заменьваць.

|| назоўнік: замена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)