замяніць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Узяць, скарыстаць, паставіць узамен другога.
- З. сакратара новым.
-
Заняць чыё-н. месца, стаўшы раўнацэнным яму.
- Сястра замяніла яму памерлую маці.
-
З’явіцца на змену каму-, чаму-н.
- Песня заменіць сум.
-
Выпадкова ці наўмысна ўзяць чужую рэч замест сваёй, падмяніць.
- З. галошы.
|| незакончанае трыванне: заменьваць.
|| назоўнік: замена.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)