замяніць,
-
Узяць, скарыстаць, паставіць узамен другога.
- З. сакратара новым.
-
Заняць чыё
-н. месца, стаўшы раўнацэнным яму.- Сястра замяніла яму памерлую маці.
-
З’явіцца на змену каму-, чаму
-н. - Песня заменіць сум.
-
Выпадкова ці наўмысна ўзяць чужую рэч замест сваёй, падмяніць.
- З. галошы.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)