Verbum

замяніць, ✂; зак.

1. Узяць, скарыстаць, паставіць узамен другога.

   • З. сакратара новым.

2. Заняць чыё-н. месца, стаўшы раўнацэнным яму.

   • Сястра замяніла яму памерлую маці.

3. З’явіцца на змену каму-, чаму-н.

   • Песня заменіць сум.

4. Выпадкова ці наўмысна ўзяць чужую рэч замест сваёй, падмяніць.

   • З. галошы.

|| незак. заменьваць, ✂.

|| наз. замена, ✂.