Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

палігон, , м.

Вялікі спецыяльна абсталяваны ўчастак сушы або мора для выпрабавання розных відаў зброі, для баявых вучэнняў.

  • Артылерыйскі п.
  • Вучэбны п.

|| прым. палігонны, .

паліграфіст, , м.

Спецыяліст па паліграфіі.

|| ж. паліграфістка, .

паліграфія, , ж.

Галіна тэхнікі, прамысловасць, якая занята друкаваннем кніг, газет і пад.

|| прым. паліграфічны, .

паліклініка, , ж.

Медыцынская ўстанова з урачамі розных спецыяльнасцей для тых хворых, якія прыходзяць сюды або для дапамогі дома.

  • Раённая п.
  • Дзіцячая п.

|| прым. паліклінічны, .

палімеры, , м.

Высокамалекулярныя хімічныя злучэнні, якія складаюцца з аднародных, што паўтараюцца, груп атамаў і шырока прымяняюцца ў тэхніцы.

  • Прыродныя п.

|| прым. палімерны, .

  • Палімерныя матэрыялы.

палінялы, .

Які выцвіў, страціў свежасць фарбаў.

  • Палінялая хустка.

паліп, , м.

  1. Марская жывёліна, якая не мяняе свайго месцазнаходжання.

    • Каралавы п.
  2. Хваравітае ўтварэнне з эпітэлію слізістай абалонкі.

    • Паліпы ў носе.

|| прым. паліпны, .

паліраваць, ; зак.

Націраючы, надаць люстрана-гладкі выгляд чаму-н.

  • П. мэблю.
  • П. ногці.

|| зак. напаліраваць, і адпаліраваць, .

|| наз. паліраванне, і паліроўка, .

|| прым. паліравальны, і паліровачны, .

палісандр, , м.

Каштоўная цвёрдая драўніна некаторых трапічных дрэў.

|| прым. палісандравы, .

  • Палісандравае дрэва.

палісмен, , м.

У Англіі, ЗША і некаторых іншых краінах: паліцэйскі.