Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пасквілянт, , м.

Аўтар пасквіля.

|| прым. пасквілянцкі, .

паскідаць, і паскідваць, ; зак.

Скінуць усё, многае або ўсіх, многіх.

  • Хлопцы паскідалі адзенне і хутчэй у возера.

паскладаць, і паскладваць, ; зак.

  1. Скласці ўсё, многае.

    • П. сена ў копы.
  2. Складаць (складваць) некаторы час.

пасклейвацца, ; зак.

Склеіцца — пра ўсё, многае.

  • Лісты пасклейваліся.

пасклейваць, ; зак.

Склеіць усё, многае.

пасклёўваць, ; зак.

Скляваць усё, многае.

  • Птушкі пасклёўвалі ягады рабіны.

пасклікаць, ; зак.

Склікаць усіх, многіх.

  • П. гасцей.

пасколваць1, ; зак.

  1. Скалоць усё, многае (гл. скалоць).

    • П. ломам лёд.
  2. Сколваць некаторы час.

пасколваць2, ; зак.

  1. Скалоць, змацаваць разам (шпількай) усё, многае.

    • П. кавалкі матэрыі.
  2. Параніць у многіх месцах або многіх чым-н. вострым, калючым.

    • П. ногі ржышчам.
  3. каго-што і без дапаўнення. Сколваць некаторы час (гл. скалоць).

паскопваць, ; зак.

Скапаць усё, многае.

  • П. купіны.